Publications
Partners
Hy kon die aanvaller nie self skiet nie, want hy weet nie hoe ’n vuurwapen werk nie.
“Ek het vir Johan die vuurwapen gegee. Hy het twee keer op die aanvaller geskiet, maar gemis. Ek het ’n klip opgetel om hom te gooi, maar ook gemis.”
So het Joseph Moyo (27), ’n stukwerker wat die naweek ’n Pretoriase pastoor se lewe gered het, gister gesê.
Moyo, van Soshanguve, het oornag ’n held geword nadat hy met die gewonde dr. Johan Rademeyer teen ’n koppie by die Theo Martins-pas na die snelweg afgesukkel het om hulp te soek.
“Ek het gekeer dat hy nie van die berg af rol nie. As hy alleen was, sou hy gesukkel het,” het Moyo gesê.
Hy het in Tswana vertel hoe hy hom “skoon stil geskrik het” toe hy en Rademeyer Saterdag deur twee mans, wat hulle met blomme in die hande genader het, aangeval is.
“Ek het dit nie verwag nie. Ek sal nie vergeet hoe hulle vuurwapens uitgeruk het nie. Ek het geskrik. Ek het maar net stilgebly toe hulle ons aanval.”
Beeld het gister berig hoe Rademeyer (47), ’n medeleraar van die Pinkster Protestante Kerk in Roseville, vir Moyo, ’n stukwerker, van ’n straathoek af gehuur het om hom te help om klippe by ’n koppie op te laai vir sy tuin.
Op die koppie het twee mans nader gestap gekom.
“Toe Johan hulle groet, ruk hulle hul vuurwapens uit,” het Moyo gesê.
Moyo en Rademeyer het op die grond gaan lê. Moyo se hande is met tou vasgebind, terwyl Rademeyer se hande met draad vasgebind is.
“Hulle het vir my gesê hulle het nie ’n saak met my nie.”
Die rowers het Rademeyer ’n “white bastard” genoem, sy bankkaart en selfoon gevat en die geheime kode geëis.
“Hulle het nie eens my selfoon gevat nie.”
Een van die rowers het gesê hy gaan geld trek.
“Hulle het vir ons gesê wanneer hy terugkom, gaan hulle ons doodmaak.
“Ek het net stilgebly. Ek kan nie vir jou sê wat ek op daardie oomblik gevoel het nie.”
Rademeyer is in die proses in die been geskiet. Hy het die aanvaller wat hulle bewaak het, oorreed om sy voete losser te maak.
Toe die man oor hom buk, het die pastoor hom geskop. Rademeyer het ondertussen losgekom.
Die rower het op Rademeyer geskiet, maar die vuurwapen het geweier. Die rower het die wapen neergegooi toe Rademeyer weer op hom afstorm.
Moyo het intussen ook losgekom en gesien hoe die vuurwapen val. Hy het dit opgetel en vir Rademeyer gegee wat toe twee skote geskiet het.
Die aanvaller het weggehardloop.
“Johan was baie swak. Hy het teen my geleun en ek het hom na die snelweg gedra.”
Moyo het gesê hy het gewaai dat die mense moet stop, maar niemand wou nie, totdat ’n Sotho-vrou stilgehou en gebel het.
“Ek is dankbaar ons al twee lewe nog.”
Rademeyer se vrou, Elsabé, het gesê dit gaan goed met hom in die Akasia-hospitaal.
“Ons wag net dat hy geopereer word. Dit is net genade van die Here.”
“Ek het vir Johan die vuurwapen gegee. Hy het twee keer op die aanvaller geskiet, maar gemis. Ek het ’n klip opgetel om hom te gooi, maar ook gemis.”
So het Joseph Moyo (27), ’n stukwerker wat die naweek ’n Pretoriase pastoor se lewe gered het, gister gesê.
Moyo, van Soshanguve, het oornag ’n held geword nadat hy met die gewonde dr. Johan Rademeyer teen ’n koppie by die Theo Martins-pas na die snelweg afgesukkel het om hulp te soek.
“Ek het gekeer dat hy nie van die berg af rol nie. As hy alleen was, sou hy gesukkel het,” het Moyo gesê.
Hy het in Tswana vertel hoe hy hom “skoon stil geskrik het” toe hy en Rademeyer Saterdag deur twee mans, wat hulle met blomme in die hande genader het, aangeval is.
“Ek het dit nie verwag nie. Ek sal nie vergeet hoe hulle vuurwapens uitgeruk het nie. Ek het geskrik. Ek het maar net stilgebly toe hulle ons aanval.”
Beeld het gister berig hoe Rademeyer (47), ’n medeleraar van die Pinkster Protestante Kerk in Roseville, vir Moyo, ’n stukwerker, van ’n straathoek af gehuur het om hom te help om klippe by ’n koppie op te laai vir sy tuin.
Op die koppie het twee mans nader gestap gekom.
“Toe Johan hulle groet, ruk hulle hul vuurwapens uit,” het Moyo gesê.
Moyo en Rademeyer het op die grond gaan lê. Moyo se hande is met tou vasgebind, terwyl Rademeyer se hande met draad vasgebind is.
“Hulle het vir my gesê hulle het nie ’n saak met my nie.”
Die rowers het Rademeyer ’n “white bastard” genoem, sy bankkaart en selfoon gevat en die geheime kode geëis.
“Hulle het nie eens my selfoon gevat nie.”
Een van die rowers het gesê hy gaan geld trek.
“Hulle het vir ons gesê wanneer hy terugkom, gaan hulle ons doodmaak.
“Ek het net stilgebly. Ek kan nie vir jou sê wat ek op daardie oomblik gevoel het nie.”
Rademeyer is in die proses in die been geskiet. Hy het die aanvaller wat hulle bewaak het, oorreed om sy voete losser te maak.
Toe die man oor hom buk, het die pastoor hom geskop. Rademeyer het ondertussen losgekom.
Die rower het op Rademeyer geskiet, maar die vuurwapen het geweier. Die rower het die wapen neergegooi toe Rademeyer weer op hom afstorm.
Moyo het intussen ook losgekom en gesien hoe die vuurwapen val. Hy het dit opgetel en vir Rademeyer gegee wat toe twee skote geskiet het.
Die aanvaller het weggehardloop.
“Johan was baie swak. Hy het teen my geleun en ek het hom na die snelweg gedra.”
Moyo het gesê hy het gewaai dat die mense moet stop, maar niemand wou nie, totdat ’n Sotho-vrou stilgehou en gebel het.
“Ek is dankbaar ons al twee lewe nog.”
Rademeyer se vrou, Elsabé, het gesê dit gaan goed met hom in die Akasia-hospitaal.
“Ons wag net dat hy geopereer word. Dit is net genade van die Here.”
