Publications
Partners
Sam Bekker van Sasolburg skryf:
Ek wag al twee uur by my tandarts.
Verskeie tydskrifte is deurgeblaai: Huisgenote van die 1980’s (“GRU-TONELE – PRAG-FOTO’S”). En Cosmopolitans van die vroeë 1990’s (“The thing called ‘The Internet’, sex and your man”). Hier is selfs ’n Sarie uit 1959 – toe Anna-Mart van der Merwe die eerste keer op die voorblad was.
Drie mede-reisigers sit in die wagkamer van dr. H.H. Smith.
Die jong man links van my begin gesels: “Ek is ’n akteur. Het ’n klein rol gehad as Bert in Villa Losa; toe as Gert in 9de Laan. Ook: Ek was ‘Bernina’ in die erotiese Agter elke Ham.
“Ek is nie skaam daaroor nie.”
Die jong vrou regs van my sê: “Jy weet, my man is ’n professionele rugbyspeler en die vinnige pas van die lewe in Japan is verstommend.”
Die bejaarde man langs haar antwoord: “Og, julle praat soveel nonsens. Kan enigiemand onthou toe Suid-Afrika onttrek het uit die Statebond? Nou was dit weer Spele en elke tweede ou kry ’n medalje. Maar is die kompetisie regtig so straf?”
’n Wolk van neerslagtigheid daal op my neer. Daar sit ons vier, tussen ’n klomp ou tydskrifte, skielik verbonde aan mekaar. Dit voel asof ek vasgehaak het in ’n episode uit The Sopranos, reeks 5.
Die jong man sê: “Location, location, location...”
Die jong vrou sê: “As ek nog een keer hoor iemand was ‘The greatest actor of his generation’ gaan ek ’n oudit doen oor hoeveel generasies daar nou eintlik inpas in tien jaar.”
Die bejaarde man sê: “En tog, Robin Williams was nogal snaaks.”
Op daardie oomblik verskyn H.H. Smith – Die Tandarts, Die Snydokter van Sasolburg. Sy voorarms is getooi in latex-handskoene, steeds bloederig van ’n vorige slagoffer. Die Tandarts strek sy arms uit soos die beeld van Christus in Rio, en sê: “Mnr. Bekker?”
Dr. Jani antwoord:
Dit laat my dink aan die keer toe ek die Lotto gespeel het en die boerpot was R30 miljoen. Ek kon nie wag om te sien wat die nommers is nie.
Ek had toe iets reg: Een nommer plus die bonus. Wat ’n teleurstelling, want daardie permutasie is omtrent so tasbaar soos ’n openbare beskermer se verslag oor Nkandla.
Sam, al wat ek kan sê, is: Sterkte.
En speel dit. (Die lewe, nie die Lotto nie.) ’n Mens kan nie anders nie.
Vladimir: Say something!
Estragon: I’m trying.
Long silence.
(Groetnis.)
Ek wag al twee uur by my tandarts.
Verskeie tydskrifte is deurgeblaai: Huisgenote van die 1980’s (“GRU-TONELE – PRAG-FOTO’S”). En Cosmopolitans van die vroeë 1990’s (“The thing called ‘The Internet’, sex and your man”). Hier is selfs ’n Sarie uit 1959 – toe Anna-Mart van der Merwe die eerste keer op die voorblad was.
Drie mede-reisigers sit in die wagkamer van dr. H.H. Smith.
Die jong man links van my begin gesels: “Ek is ’n akteur. Het ’n klein rol gehad as Bert in Villa Losa; toe as Gert in 9de Laan. Ook: Ek was ‘Bernina’ in die erotiese Agter elke Ham.
“Ek is nie skaam daaroor nie.”
Die jong vrou regs van my sê: “Jy weet, my man is ’n professionele rugbyspeler en die vinnige pas van die lewe in Japan is verstommend.”
Die bejaarde man langs haar antwoord: “Og, julle praat soveel nonsens. Kan enigiemand onthou toe Suid-Afrika onttrek het uit die Statebond? Nou was dit weer Spele en elke tweede ou kry ’n medalje. Maar is die kompetisie regtig so straf?”
’n Wolk van neerslagtigheid daal op my neer. Daar sit ons vier, tussen ’n klomp ou tydskrifte, skielik verbonde aan mekaar. Dit voel asof ek vasgehaak het in ’n episode uit The Sopranos, reeks 5.
Die jong man sê: “Location, location, location...”
Die jong vrou sê: “As ek nog een keer hoor iemand was ‘The greatest actor of his generation’ gaan ek ’n oudit doen oor hoeveel generasies daar nou eintlik inpas in tien jaar.”
Die bejaarde man sê: “En tog, Robin Williams was nogal snaaks.”
Op daardie oomblik verskyn H.H. Smith – Die Tandarts, Die Snydokter van Sasolburg. Sy voorarms is getooi in latex-handskoene, steeds bloederig van ’n vorige slagoffer. Die Tandarts strek sy arms uit soos die beeld van Christus in Rio, en sê: “Mnr. Bekker?”
Dr. Jani antwoord:
Dit laat my dink aan die keer toe ek die Lotto gespeel het en die boerpot was R30 miljoen. Ek kon nie wag om te sien wat die nommers is nie.
Ek had toe iets reg: Een nommer plus die bonus. Wat ’n teleurstelling, want daardie permutasie is omtrent so tasbaar soos ’n openbare beskermer se verslag oor Nkandla.
Sam, al wat ek kan sê, is: Sterkte.
En speel dit. (Die lewe, nie die Lotto nie.) ’n Mens kan nie anders nie.
Vladimir: Say something!
Estragon: I’m trying.
Long silence.
(Groetnis.)
